Pragnę, ażeby pierwsza niedziela po Wielkanocy była świętem Miłosierdzia (Dz. 299). Pragnę, aby święto Miłosierdzia, było ucieczką i schronieniem dla wszystkich dusz, a szczególnie dla biednych grzeszników. W dniu tym otwarte są wnętrzności miłosierdzia Mego, wylewam całe morze łask na dusze, które się zbliżą do źródła miłosierdzia Mojego. Która dusza przystąpi do spowiedzi i Komunii świętej, dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar. W dniu tym otwarte są wszystkie upusty Boże, przez które płyną łaski (Dz. 699)
Te słowa Pana Jezusa do św. s. Faustyny stanowią podstawę do tego iż mamy szerzyć, głosić i czynnie realizować miłosierdzie. Rozpoczęliśmy wspólną modlitwą uwielbienia Boga, następnie odśpiewaliśmy uroczyście Koronkę do Bożego Miłosierdzia. Uroczysta Msza św. przy muzycznej obstawie zaprzyjaźnionej scholi Kefas była centrum naszej uroczystości. Od stołu Eucharystii przeszliśmy na wspólną agapę. W naszej wspólnocie przeżywamy ten dzień szczególnie, gdyż jest to również święto patronalne Sióstr Jezusa Miłosiernego, które posługują w naszym Hospicjum, s. Vianneyi i s. Noeli.
Święto to wpisał do kalendarza liturgicznego najpierw Franciszek kard. Macharski dla archidiecezji krakowskiej (1985), a potem niektórzy biskupi polscy w swoich diecezjach. Na prośbę Episkopatu Polski Ojciec Święty Jan Paweł II w 1995 roku wprowadził to święto dla wszystkich diecezji w Polsce. W dniu kanonizacji Siostry Faustyny 30 kwietnia 2000 roku Papież ogłosił to święto dla całego Kościoła.
